Het Kritisch Punt waar Kritiek te kritisch wordt

Gepubliceerd op 31 januari 2025 om 17:07

Deel twee van mijn roman “De Vlucht van de Raaf” is alweer een maand geleden verschenen en sindsdien is het wachten op reacties begonnen. Ik bedoel hiermee de reacties op de gehele roman. Op deel één heb ik al veel respons gehad waar ik natuurlijk erg blij mee ben, maar nu de tweeling compleet is merk ik dat mijn twijfel toch weer toeneemt. Dan herhaal ik maar weer mijn mantra “als ik het zelf mooi vind zal ik wellicht niet de enige zijn”.

 

Toch zie ik uit naar jouw reactie, en nee, ik heb geen masochistische neigingen. Het zou een teken zijn dat je de moeite hebt genomen om ook het vervolg te lezen. Mijn grootste vrees is namelijk dat je halverwege afhaakt, want pas met deel twee beschik je over alle puzzelstukjes van de beweegredenen van hoofdpersoon Rik. Dan kun je de puzzel helemaal leggen en het complete, naar mijn bescheiden mening, mooie plaatje zien.

Dat wil niet zeggen dat die puzzel gemakkelijk is. Rik is wat men noemt een “moeilijk mens” en die handelen niet altijd rationeel. Je zult Riks gedrag, met behulp van de door de roman verspreide puzzelstukjes, dan ook zelf moeten interpreteren.

 

Daarmee heb ik het risico genomen dat je Rik niet begrijpt. Dat is mogelijk, in het dagelijks leven begrijpen we elkaar ook niet altijd even goed. Het nadeel van deze opzet is dat je dit zou kunnen zien als een tekortkoming. Het verhaal is immers geschreven vanuit het gezichtspunt van de hoofdpersoon. Als je hem niet begrijpt zal het tot gevolg hebben dat het verhaal ook moeilijker te begrijpen is. Toch heb ik ervoor gekozen van Rik geen open boek te maken, omdat ik dat zelf interessanter vind, maar ook omdat ik jou als lezer niet wilde onderschatten.

Als je niet van puzzelen houdt is mijn roman wellicht niks voor jou, maar vind je het leuk om een personage te analyseren, in zijn hoofd te kruipen en empathie voor hem te zoeken in het labyrint van zijn ziel? Dan wacht je een boeiende zoektocht door de uithoeken van Riks geweten, die hij het liefst verborgen houdt.

Ik zal niet ontkennen dat ik er wel moeite mee zou hebben als mijn roman door deze creatieve keuze slechte beoordelingen krijgt. Toch moet ik het accepteren, iedereen heeft immers recht op zijn eigen mening, en heb ik zelf niet beweerd dat negatieve aandacht beter is dan geen aandacht?

Gelukkig is het belangrijkste component van kritiek persoonlijke smaak. Het is haast onmogelijk om je voorkeur geheel buitenspel te zetten. Probeer maar eens een eerlijke recensie te schrijven over een concert van een punkband als je voorkeur ligt bij progressieve rock, of een review van een horror-roman, als je liever feelgood boeken leest, die ík dan weer eng vind. Over smaak gesproken...

 

Ik heb echter de indruk dat muziek vooral wordt beoordeeld op smaak. In de schrijverswereld wordt er toch meer, dan in de muziekwereld, naar regels gekeken en een oordeel geveld, mede op basis van een waslijst aan do’s en don’ts. Geen probleem, zolang die regels niet de creatieve vrijheid van de schrijver beperken. Gebeurt dat wel, dan is wat mij betreft het kritisch punt bereikt waar de kritiek te kritisch wordt. Met andere woorden, dan wordt die kritiek voor mij problematisch, omdat er wordt getornd aan de weloverwogen keuzes van de schrijver die een werk persoonlijk maken, of je dat nu mooi vindt of niet. Dat zou net zoiets zijn als een muziekrecensent die een muziekstuk negatief beoordeelt, omdat hij vindt dat die Em in het refrein een Bm zou moeten zijn. Dat hij zich zou ‘bemoeien’ met creatieve beslissingen zoals toonaard, akkoordprogressies en melodielijnen, de bouwstenen waarmee een componist zijn persoonlijke stempel zet. Het zou het meest aantrekkelijke van de kunstbeoefening belemmeren: die heerlijke wetteloosheid van de creativiteit.

 

Nieuwe richtingen, methodes, en deviaties van de gebaande paden roepen soms controverse op, om later alsnog geaccepteerd te worden. In alle kunstvormen zijn daarvan voorbeelden te noemen: het Kubisme met schilders als Picasso, de Tachtigers met onder andere Frederik van Eeden, en de nieuwe muziekvorm die Buddy Bolden uit zijn cornet toverde die later jazz zou worden genoemd. En wat te denken van de rock-'n-roll, uitgevonden door mannen als Chuck Berry en Elvis?

 

Of De Vlucht van de Raaf daar ook een voorbeeld van is? Dat kun je pas beoordelen nadat je beide delen hebt gelezen. Natuurlijk overdrijf ik nu, maar denk nog eens aan dit blog als je je oordeel gaat vellen over mijn roman op de Pag(ina) des Oordeels.

______________________________________________________________________________________________________________________________________

Leuk als je dit bericht wilt delen door te klikken op onderstaande icoontjes. En voel je vrij om een reactie en/of sterrenbeoordeling te plaatsen, ik ben benieuwd naar je mening!

Je emailadres wordt niet getoond. Je kunt je reactie altijd weer laten verwijderen via de contactbutton onderaan de pagina.

Klik op de afbeelding voor volledige weergave.
© Rein Menke gegenereerd met Canva Magic Media


Schrijf je in en blijf op de hoogte van nieuwe blogposts!


Beoordeel dit artikel

Rating: 5 sterren
6 stemmen

Reactie plaatsen

Reacties

Janneke
18 dagen geleden

Heb een reactie geplaatst op deel 2. En wel deze:
Ik vind deel twee zo mogelijk nog beter dan deel 1. Maar ik zie het als één boek. Alleen deel één lezen kan niet in mijn ogen. Dan is het echt onaf en mis je een heleboel. Maar beide delen gelezen met een lach en een traan. Ik kijk heel erg uit naar je nieuwe roman

Rein
18 dagen geleden

Dankjewel. Je hebt gelijk, eigenlijk moet je het zien als één geheel. Mijn nieuwe roman gaat nog wel even duren vrees ik maar ik begin weer aardig op stoom te raken...

Sjacco
18 dagen geleden

Heel goed verwoordt tot waar kritiek door interpretaties, onkunde, aannames, verwachtingen, regels, ( voor) oordelen, het creatieve niet kunnen lezen, (in)zien...

Rein
18 dagen geleden

Zoals jij het schrijft klinkt het wel wat harder dan ik bedoelde. Maar zoals ik al schreef: iedereen heeft recht op een eigen mening. 😉
Dankjewel! 😘

Fenna
17 dagen geleden

Helemaal waar! Je moet deel 2 lezen om Rik te begrijpen. Om het hele verhaal goed te kunnen plaatsen.

Rein
17 dagen geleden

😘