Sterrenschijn

Mijn lief, zie je de stille tranen in mijn ogen, heet en zout?

Zo helder als het sterrenlicht waar ooit hun bron geslagen werd

Nog zouter dan de zee van tijd die soms de weg naar jou verspert

Heet als het magma in de schoot van moeder aarde, vloeibaar goud

 

Want nooit zal ik mezelf zien stralen in de ogen van ons kind

een ziel gesmeed in onze passie, engel, toch gelijk een mens

Het mooiste wat er is te geven rest slechts als een stille wens

Het spiegelt in jouw mooie ogen waar ik pijn en heling vind

 

Zie jij jezelf ook in mijn ogen, zo ik mij in jou aanschouw?

Zie jij het duister in mijn dromen, twijfel en onzekerheid?

Dan zie je ook de sterrenschijn die 't zwarte duister openrijt

Verweven zielen dat zijn wij, de zekerheid waar ik op bouw

 

Gepubliceerd in de gedichtenbundel Mooiweerwolken.

© Rein Menke

Beoordeel dit gedicht

Rating: 5 sterren
5 stemmen