Obstructie van de Productie

Mijn website bestaat één jaar! Een bescheiden mijlpaal die de naam papieren jubileum nog niet eens verdient. Eén-bits jubileum is wellicht passender. Om dit toch nog een beetje te vieren heb ik een nieuwe pagina toegevoegd, volledig gewijd aan “Het Oog van de Orkaan”, mijn nieuwe roman in wording.

Misschien dat dit de indruk wekt dat ik bijna klaar ben met dit werk in uitvoering of, voor de minder optimistische lezers, dat ik er net aan begonnen ben. Geen van beide is waar. Tijdens het schrijven werd ik namelijk door van alles tegengewerkt. Nog steeds eigenlijk...

Tot mijn verbijstering besefte ik een paar maanden geleden dat ik er al in september 2023 aan begonnen was. Dat ik er nu al meer dan anderhalf jaar mee bezig ben is nog niet eens zo verbazingwekkend: “De Vlucht van de Raaf” deed er ook vier jaar over om van ei naar een gevederde vriend uit te groeien. Dit was echter wel een verhaal met een lengte die mijn uitgever ertoe bracht om het in twee delen uit te brengen. Het was een traumatische ervaring, waardoor ik me voornam om mijn volgende roman korter te houden, om te voorkomen dat die ook weer in stukken wordt gescheurd. Dan kan ik beter een scheurkalender schrijven...

Wat mij vooral verbaasde was dat ik nog maar erg weinig vorderingen had gemaakt. Ik had de plot uitgewerkt, wat ideeën voor scènes genoteerd en drie hoofdstukken geschreven. Dat was alles. Een schamele oogst...

Natuurlijk kan ik wel wat redenen aanwijzen om deze, een ambtenaar waardige, productie te verklaren. Zo speelde mijn gezondheid me regelmatig parten. Verder ben ik, ondanks dat, ook weer ‘gewoon’ aan het werk. Een slap excuus. Slechts tijdens de eerste drie maanden dat ik aan de Vlucht van de Raaf werkte was ik zo vrij als... ik zal je de afgezaagde vergelijking dit keer besparen. Daarna duimendraaide ik gewoon volledig mijn uren op kantoor.

De grootste rem op het werken aan mijn nieuwe roman was echter het promotiewerk voor mijn debuutroman: website, blogs, facebook-geleuter en meer van dat soort zaken die veel tijd vergen met helaas weinig resultaat. Ondanks dat ik ambtenaar ben vind ik het absoluut niet erg om hard te werken, zeker niet als het voor mezelf is, maar soms bekruipt me het gevoel dat dit deel van het schrijversvak meer werk dan passie is. Begrijp me niet verkeerd: al die promotie-activiteiten vind ik oprecht leuk om te doen, maar ze halen het niet bij dagenlang buffelen achter een bureau, met vierkante beeldscherm-ogen rammelend op een toetsenbord. Verrek! Als ik het zo beschrijf lijkt het verdomme wel op mijn werk voor de gemeente! Ik hoop dat het duidelijk is dat ik het creatieve proces van het schrijven bedoel, de tijd die ik doorbreng “op een plek waar ik voor een ogenblik oneindig lang mezelf kan zijn”. Als je je nu afvraagt waar je deze prachtige, diepzinnige spreuk eerder hebt gezien, dan kan ik je vertellen dat die bovenaan de homepage van mijn website prijkt, naast Het Oog van de Banaan. Ja, ik ben nogal slank gebouwd, zullen we maar zeggen...

Al met al kwam het erop neer dat ik zo’n 15 maanden niet aan Het Oog van de Orkaan had gewerkt. Hoog tijd dus om het werk weer te hervatten, maar voordat ik weer echt aan het schrijven kon beginnen moest ik eerst de plot en al mijn aantekeningen bestuderen. Dat viel nog vies tegen. De lezer is dus bij deze al gewaarschuwd. Geintje natuurlijk: ingewikkeld is niet hetzelfde als onbegrijpelijk. Ja, het promoten voor mijn nieuwe roman is al begonnen!

Maar goed, langzaam komt de schrijfmachine weer op gang, al haal ik het tempo van voorheen bij lange na niet. Daar kan ik wel wat redenen voor bedenken:

Ouderdom

Vingers, hersenen, alles wordt trager. Dat geldt ook voor mijn toiletbezoek. 60-plus + vaker moeten pissen = veel tijdverlies. Tenslotte ben ik inmiddels alweer vier jaar ouder dan de jonge god die vol energie aan het schrijven van zijn debuut begon.

Verslaafd aan spellingsregels

De Vlucht van de Raaf schreef ik als een soort therapie om uit mijn burn-out te raken, zonder enig plan om het ooit uit te gaan geven. Nadat ik had besloten dat toch te doen moest mijn werk dus nauwlettend gecontroleerd worden. Na diverse correctierondes was mijn vermogen om “op gevoel” de juiste spelling- en grammaticaregels toe te passen volledig naar de maan. Ik had dat vermogen toch wat overschat. Gevolg? Tijdens het schrijven van Het Oog van de Orkaan twijfel ik constant of ik geen fouten maak! Ik ben nu aan het afkicken van mijn verslaving aan woordenboeken en taaladvies-sites. Verslavingen zijn nergens goed voor en al zeker niet voor creativiteit. En de trouwe bloglezer kent inmiddels mijn afkeer voor regels wel...

Een heel hoge lat

Zelf was ik behoorlijk onder de indruk van mijn eerste roman, en gelukkig was ik niet de enige. Een normaal mens zou daar zelfvertrouwen van krijgen. Niet deze onzekere perfectionist... Het moet beter, maar kan ik dat wel? Kocht men De Vlucht van de Raaf enkel uit medelijden? Waarom verkoopt deel twee minder goed? Is het medelijden van de lezers omgeslagen in afkeer? Slapeloze nachten, vol van dit soort zinloze piekerpartijen, die ik beter had kunnen besteden aan schrijven. En dan kom ik vanzelf bij het volgende punt:

Hypersomnie, oftewel de hele dag willen slapen

Ooit ontplofte ik zowat van de energie: sporten, muziek maken, vroeg op, laat naar bed, elke werkdag urenlang forenzen, kantoorwerk... Tegenwoordig heeft opa Menke de slaapbehoefte van een aan Temazepam verslaafde luiaard.
Mijn huidige activiteiten, en dus ook schrijven, worden er zwaar door belemmerd. De enige uitzondering is kantoorwerk. Daarop heeft het geen enkel nadelig effect.

Toch ben ik ondanks alles al gevorderd tot hoofdstuk 17. Misschien gaat het nog wel lukken in 2025... Niet dus. Mijn productie is weer ingezakt als gevolg van een obstructie door iets heel anders. Wat dat is bewaar ik voor een toekomstig blog, maar geen nood: inzakken is niet altijd negatief. Pas geleden bakte ik een clafoutis die inzakte als een lekke ballon. Lek of niet, ze was net zo lekker!

______________________________________________________________________________________________________________________________________

Fijn als je dit artikel wilt delen door te klikken op onderstaande icoontjes. En voel je vrij om een reactie en/of sterrenbeoordeling te plaatsen, ik ben benieuwd naar je mening!

Je emailadres wordt niet getoond. Je kunt je reactie altijd weer laten verwijderen via de contactbutton onderaan de pagina.